mijn verhaal

Ben John "Paatje" Bruininga ben geboren in Soerabai 24 maart 1933 heb de tweede wereldoorlog op Java onder de Japanse bezetting 3 jaar meegemaakt en daarna tegelijk in de "bersiap" tijd te duiken en door de Indonesië vastgezet in onze huizen totdat wij werden  bevrijd door de Engelsen om daarna als jongen te tekenen bij de Mariniers maar helaas van wegen mijn slechte gebit afgekeurd om deze te hertstellen had ik de moed niet zo heb ik getekend bij het KNIL en daar werd  ik geplaatst als Convooi begeleider bij de MTD om voedsel en materiaal te vervoeren naar het ontzette gebieden in Oost-Java , tijdens de onafhankelijkheid van Indonesië  werd mijn leven bedreigd omdat ik bij het Knil  had gezeten ik dook onder en vertok samen met vrienden naar het eiland Ambon maar na een jaar werd Ambon bezet door de Indonesiërs en ben via via naar Java terug gekeerd en via de Nederlands Commissariaat  op 3 nov 1950 met de MS Karossa naar Nieuw-Guinea vertrokken daar heb ik 6 jaren lang van mijn leven lopen koloniseren heb verschillende werkzaamheden uitgevoerd van metselaar/bruggenbouwer/wegenbouwer /visserij/scheepsofficier/ Gienist/en op 13 januari 1956 heb ik in Nieuw-Guinea getekend bij het Korps mariniers in 1957 weer terug met uitzending naar NG.tot 1959 en in 1960 met de Hr. Ms. Karel Doorman met een Vlagvertoon (machtsvertoon) Vliegtuigen gebracht naar NG en op Biak 13 Augustus 1960 ben ik met de "handschoen" getrouwd met Grace zonder haar heb ik mijn leven niet zo kunnen brengen wat het nu is .(en nu zijn we meer dan 45 jaar getrouwd.) Na mijn terugkeer in Holland in 1962 weer terug naar NG om een kleine oorlog met de HR. Soekarno uit te vechten wat in ons nadeel werd beslecht. Tot 1983 heb ik bij het Korps mariniers gediend en op 1 April 1983 ben ik met eervol ontslag gegaan, wij zijn in het bezit van een prachtige dochter NIcole die getrouwd is met Herman en bestuurd hun eigen bedrijf  heeft twee dochters  Denice 14 jaar en Melissa 12 jaar en dan een zoon Timothy John werkt bij de politie  waarmee wij zeer trots op zijn getrouwd met (ook een ) Nicole en een dochter Delores completeer de Familie Bruininga-Hertel ben nu in de herfst van mijn leven bedrijfsleider in een Fitness center en heb 5 dagen in de week verschillende begeleidingen van Aerobic/circuit/Tae Bo/ Spinnig bike/en nog veel andere activiteiten in het fitness gebeuren, vorig jaar ben ik nog gegradueerd tot SHIHAN 6e Dan bij de SinTjo Budokai van Shihan Ruud van Vlaanderen van Kyokushinkai karate in Tiel waar ik vrijdagsavond samen met mijn Zoon Sempai Timothy uit onze dak gaan. .

  Mijn karate loopbaan begon bij het korps Mariniers alleen daar noemde ze het Ongewapend vechten alleen om te doden.

En op de Karel Doorman heb ik samen met Sensei Portier de fijne kneepjes van de kata's Pinans en randori en de technieken van de karate geleerd we gingen als we tijd hadden bij Theo Koomen in de Helder trainen en soms per trein naar Valkenburg bij Sensei Poeterai en in 1969 werd ik uitgezonden naar Aruba en hier ging ik pas de Karate goed beoefenen maar wij hadden verschillende stromingen karateka's in onze karate klas maar ik begeleide de jongens in hun en mijn stijl en we kwamen er lekker uit de enige karate school was Van Sensei Adolf Lichtenstein nu Grootmeester in de Teakwondo en samen hebben wij getraind ik in de geest van Mas Oyama en Adolf respecteerde het en tot op heden zijn we de beste vrienden alleen hij is nu getroffen door een ziekte maar zijn Spirit is er nog steeds OSU Grandmaster Adolf !  We hebben als Mariniers team ook meegedaan in de all open Aruba karate championship  en nog verschillende demo's bij openingen van festiviteiten. Als ik naar Aruba gaat dan staat zijn huis voor mij  en mijn gezin altijd open. Toen mijn term erop zat kwam sensei Poeteray op Aruba en hij nam de karate van mij over. Jaren later in 2005 toen wij onze 45 jarige huwelijkfeest samen met de Kinderen op Aruba gingen vieren  werden wij verrast door Sensei Francis Limonier hij heeft n.l. bij  sensei Poeteray gezeten en hij was in de veronderstelling dat sensei Poeteray de karate op Aruba heeft gebracht. Maar voor mij gaf dat allemaal niets wie de karate op Aruba  heeft gebracht ,maar de geschiedenis kan je niet veranderen en is het en niets anders.

Shihan Ruud van Vlaanderen heeft mijn als Shihan erkend en dat is voor mij ruim voldoende, want een karateka zijn is in je geest en dat kan niemand je afnemen . 

                                            GOLVEN KOMEN EN GOLVEN GAAN MAAR DE ZEE BLIJFT BESTAAN. 

Wijk bij Duurstede maart 2006

OSU SHIHAN PAATJE